Odpowiedź biskupów niemieckich ...

Odpowiedź biskupów niemieckich na orędzie biskupów polskich, pl-niem

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Odpowied biskupów niemieckich na orędzie biskupów polskichNajczcigodniejsi Bracia w biskupim posłannictwie!Ze wzruszeniem i radociš odebralimy Wasze orędzie z dnia osiemnastego listopada bieżšcego roku oraz Wasze serdeczne zaproszenie do wzięcia udziału w obchodach tysišclecia chrztu narodu polskiego. To, że potrafilicie skierować do nas te słowa, uważamy za cenny owoc naszej wspólnej pracy soborowej. Z wdzięcznociš podejmujemy Wasze orędzie i żywimy nadzieję, że rozpoczęty przez nas dialog prowadzony będzie dalej tak w Polsce, jak i w Niemczech. Przy Bożej pomocy dialog ten wesprze i wzmocni braterstwo między narodem polskim i niemieckim.Jestemy wiadomi tego, jak po okropnociach drugiej wojny wiatowej było i nadal trudno jest wielu chrzecijanom europejskim odnosić się z całym sercem do zasadniczej prawdy naszej wiary, głoszšcej, że jestemy dziećmi Ojca Niebieskiego oraz braćmi w Chrystusie. Wyrazem tego chrzecijańskiego braterstwa był jednak udział francuskich i angielskich kardynałów i biskupów w jubileuszu katedry kolońskiej w roku czterdziestym ósmym. Niech znajdzie on taki sam wyraz w przyszłym roku z okazji uroczystoci Millenium chrztu Polski.Przypomnielicie nam w Waszym orędziu, Czcigodni Bracia, jak licznymi więzami naród Polski jest od wieków zwišzany z chrzecijańskš Europš, jak wielka rolę odegrał w historii tej chrzecijańskiej Europy - jak ufamy - nadal będzie odgrywał. W szlachetnoci serca przytoczylicie przede wszystkim i na pierwszym miejscu te przykłady z minionych wieków, które przynoszš chwałę tak Waszemu, jak i naszemu narodowi. Przykłady współpracy, szczerego szacunku, owocnej wymiany oraz wzajemnej pomocy. A przecież wszystko to mogło było zejć na dalszy plan wobec doznanych krzywd i cierpień, na jakie naród polski był narażony w cišgu tych wieków. Elementem pocieszajšcym - jeli chodzi o przyszłoć, której pragniemy i która godna jest urzeczywistnienia za wszelka cenę - jest przypomnienie, jak to Kociół polski mimo wszelkich granic prowadził w redniowieczu wielorakš wymianę z niemieckimi miastami, parafiami i zakonami. Do głębi wzrusza nas wspólny nam kult więtej Jadwigi, która choć była - jak piszecie - niemieckiego pochodzenia, uchodzi za największa dobrodziejkę narodu polskiego w trzynastym wieku. Te jasne momenty w historii stosunków polsko-niemieckich zawdzięczamy niewštpliwie naszej wspólnej chrzecijańskiej. Z tej racji jestemy zgodni z Wami, Czcigodni Bracia, w przekonaniu, że usuniemy cienie unoszšce się niestety cišgle jeszcze nad naszymi narodami, jeżeli:- nie baczšc na wszelkie różnice chcemy być braćmi Chrystusa,- jeli - jak wykazał to Sobór - my biskupi pragniemy na pierwszym miejscu i przede wszystkim być wspólnotš pasterzy, którzy służš jednemu ludowi Bożemu,- i jeli w tym duchu pokierujemy kociołami naszych krajów.Naród polski doznał wielu okropnoci od Niemców i w imieniu niemieckiego narodu. Wiemy, że musimy ponosić skutki wojny, ciężkie również dla naszego kraju. Rozumiemy, że okres niemieckiej okupacji zostawił palšcš ranę, która nawet przy dobrej woli trudno się zablinia. Tym bardziej jestemy wdzięczni, że w obliczu tego wszystkiego z doprawdy chrzecijańskš wielkodusznociš uznajecie, iż w czasie panowania reżymu narodowosocjalistycznego większa częć ludnoci niemieckiej przeżywała konflikt sumienia. Jestemy wdzięczni za to, że w obliczu milionowych polskich ofiar owych czasów pamiętacie o tych Niemcach, którzy opierali się demonowi i w wielu wypadkach oddali za to swe życie. Jest to dla nas pocieszeniem, że liczni nasi kapłani i wierni w owej nocy nienawici wstawiali się modlitwš i ofiarš za naród polski pozbawiony praw i że w imię chrzecijańskiej miłoci wzięli na siebie więzienie i mierć. Jestemy wdzięczni, że obok niezmiernego cierpienia polskiego ludu wspominacie również i ciężki los milionów przesiedleńców i uchodców niemieckich.Oczywicie, wyliczanie win i nieprawoci - co do tego jestemy zgodni - nie pomoże do posunięcia sprawy naprzód. Jestemy dziećmi wspólnego Ojca Niebieskiego, toteż każde bezprawie ludzkie jest w pierwszym rzędzie przewinieniem wobec Boga. O przebaczenie Jego przede wszystkim trzeba prosić. Do Niego na pierwszym miejscu skierowana jest proba "Ojcze nasz, odpuć nasze winy". Dopiero wtedy wolno nam ze szczerego serca prosić więcej - prosimy o przebaczenie. Zapomnienie jest sprawš ludzkš, natomiast proba o przebaczenie jest apelem skierowanym do tego, który doznał krzywdy, by spojrzał na niš miłosiernym okiem Boga i wyraził zgodę na rozpoczęcie wszystkiego od nowa. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

happyhour.opx.pl