Odpowiedzi do matury z fizyki ...

Odpowiedzi do matury z fizyki grudzien 2005 A1, Fizyka, Arkusz maturalne

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
SZKIC ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ROZWIĄZAŃ
ZADAŃ W ARKUSZU I
Informacje dla oceniających
1. Rozwiązania poszczególnych zadań i poleceń oceniane są na podstawie punktowych
kryteriów oceny poszczególnych zadań i poleceń.
2. Przed przystąpieniem do oceniania prac uczniów zachęcamy do samodzielnego
rozwiązania zestawu zadań, dokonania szczegółowej analizy swoich rozwiązań i analizy
kryteriów oceniania.
3. Podczas oceniania rozwiązań uczniów, prosimy o zwrócenie uwagi na:
• wymóg podania w rozwiązaniu wyniku liczbowego wraz z jednostką (wartość
liczbowa może być podana w zaokrągleniu lub przedstawiona w postaci ilorazu),
• poprawne wykonanie rysunków (właściwe oznaczenia, odpowiednie długości
wektorów itp.),
• poprawne sporządzenie wykresu (dobranie odpowiednio osi współrzędnych,
oznaczenie i opisanie osi, odpowiednie dobranie skali wielkości i jednostek,
zaznaczenie punktów na wykresie i wykreślenie krzywej),
• poprawne merytorycznie uzasadnienia i argumentacje, zgodne z poleceniami
w zadaniu.
4. Zwracamy uwagę na to, że ocenianiu podlegają tylko te fragmenty pracy ucznia, które
dotyczą postawionego pytania/polecenia.
5. Jeśli uczeń przedstawił do oceny dwa rozwiązania, jedno poprawne a drugie błędne to
otrzymuje zero punktów.
6. Podczas oceniania nie stosujemy punktów ujemnych i połówek punktów.
7. Jeśli uczeń rozwiązał zadanie lub wykonał polecenie w inny sposób niż podany
w kryteriach oceniania, ale rozwiązanie jest pełne i merytorycznie poprawne, to powinien
otrzymać maksymalną liczbę punktów przewidzianą w kryteriach oceniania za to zadanie
lub polecenie.
8. W przypadku wątpliwości podczas oceniania prosimy o przedyskutowanie ich w zespole
przedmiotowym w szkole.
1
Zadania zamknięte
Nr zadania
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
Poprawna
odpowiedź
D
C
C
A
D
B
B
C
B
A
Zadania otwarte
Punktowane elementy odpowiedzi
Uwagi
Zauważenie, że cała droga składa się z sumy dróg.
s`
=2s
1p.
Ustalenie czasu podróży w każdym z kierunków
t
=
s
i
t
=
s
1p.
1
v
2
v
1
2
Zapisanie równania umożliwiającego obliczenie
prędkości średniej na całej trasie
4
v
śr
=
2
s
=
2
s
=
2
v
1
v
2
1p.
t
+
t
s
s
v
+
v
1
2
+
1
2
v
v
1
2
Obliczenie wartości prędkości
(
v
śr
= 48 km/h)
1p.
Wyprowadzenie zależności pozwalającej na obliczenie
czasu z kinematycznych równań ruchu jednostajnie
opóźnionego
1p.
2
=
s
t
v
3
Zauważenie, że graficzna interpretacja drogi to pole
figury pod wykresem
v(t)
i obliczenie przebytej drogi
s
= 1400 m
Uczeń może obliczyć
drogę dowolną
metodą.
1p.
Obliczenie czasu hamowania
(
t
= 70 s)
1p.
Zastosowanie ogólnej postaci drugiej zasady dynamiki
1p.
Określenie zmiany pędu kulki.
1p.
3
Wyznaczenie wartości średniej siły działającej na
śnieżkę.
(
F
= 20 N)
1p.
2
a) Naszkicowanie wykresu zależności wartości
prędkości punktu drgającego od czasu
1p.
Wykres musi
kształtem
przypominać funkcję
cos
ω·t
. (Nie może
składać się
z odcinków.)
Nie uwzględniamy
znaku +/– w wartości
prędkości.
Dopuszczamy wykres
|cos
ω·t
|.
3
b) Odwołanie do zależności na energię potencjalną i
kinetyczną
Energia potencjalna –
(linia A)
()
t
=
1
k
⋅
A
2
⋅
2
ω
⋅
t
1p.
Uczeń może
skorzystać z wyrażeń
na energię kinetyczną
i potencjalną w innej
postaci.
2
E
k
t
=
1
m
⋅
A
2
ω
2
⋅
cos
2
ω
⋅
t
2
(
T
= 0,5 s)
1p.
Wyznaczenie temperatury ze wzoru na przemianę
1p.
T
p
izochoryczną
T
=
1
2
lub równania Clapeyrona
2
p
1
2
Obliczenie wartości temperatury
(
T
2
= 351,6 K lub
t
= 78,6
o
C)
1p.
Prawidłowa konstrukcja obrazu.
1p.
4
Dopuszcza się inną,
poprawną
konstrukcję
(z wykorzystaniem
innych promieni).
Skorzystanie z zależności
1
=
1
1
f
x
y
1p.
=
f
x
i wyrażenie odległości obrazu
y
x
−
f
3
sin
Energia kinetyczna –
(linia B)
()
E
p
Wyznaczenie wzoru na powiększenie uzyskane
w soczewce
p
=
f
1p.
x
−
f
Obliczenie wartości powiększenia
(
p
= 2)
1p.
a) Uzupełnienie tabeli.
Promień padający
B
Promień odbity
A
1p.
Promień załamany
C
b) Podanie warunku:
− Światło musi przechodzić z ośrodka optycznie
gęstszego do rzadszego (lub z ośrodka w którym
światło biegnie z mniejsza prędkością do ośrodka w
którym światło biegnie z większą prędkością)o
3
1p.
− Kąt padania musi być odpowiednio duży (
α )
>
α
gr
1p.
Zapisanie wyrażenia określającego liczbę fotonów.
n
=
E
=
E
1p.
E
c
f
h
⋅
λ
2
Obliczenie liczby fotonów w impulsie światła
laserowego
(
1p.
n
≈
1
76
⋅
10
18
lub
n
≈
1
⋅
10
lub
n
≈
2
⋅
10
18
)
Skorzystanie z zależności
W = h
⋅ν
gr
1p.
Skorzystanie z zależności
p =
h
λ
i λ
=
ν
c
1p.
3
Obliczenie wartości pędu i zapisanie wyniku wraz
z jednostką
(
p
≈ 9,7·10
-28
kg·m/s)
1p.
a) Stwierdzenie, że foton posiada pęd.
1p.
4
Odwołanie się do zasady zachowania pędu
1p.
b) skorzystanie z zależności
E
=
h
λ
1p.
4
18
c
Obliczenie wartości energii
(
E
≈
1,63
⋅
)
10
-18
J
1p.
Czas połowicznego rozpadu izotopu wynosi
T
1/2
= 2 h
1p.
Obliczenie liczby jąder, które uległy rozpadowi i
podanie wyniku
(
1p.
2
n
=
8
⋅
75
10
9
)
Zapisanie III prawa Keplera dla księżyców Saturna
1p.
Obliczenie okresu obiegu i podanie wyniku wraz
z jednostką
( zdający może podać wynik w postaci z pierwiastkiem)
(
T
≈ 0,7 dnia)
1p.
Zauważenie, że siła grawitacji jest siłą dośrodkową
i zapisanie odpowiednich zależności lub skorzystanie
4
1p.
z wyrażenia:
v
=
G
⋅
M
1
R
Wyprowadzenie i zapisanie zależności pozwalającej
4
π
2
⋅
r
3
1p.
wyznaczyć masę Saturna:
(
M
s
=
)
G
⋅
T
2
a) Podanie nazwy urządzenia –
radioteleskop
1p.
b) Radioteleskop:
• pracuje pochmurnej pogodzie;
• pracuje w ciągu dnia;
• bada promieniowanie w szerszym obszarze widma
niż teleskopy optyczne;
• pokazuje źródła promieniowania radiowego
znajdujące się dalej niż obiekty obserwowane
w świetle widzialnym;
• umożliwia odbiór sygnałów o mniejszej
mocy/natężeniu.
1p.
3
c) Wybranie odpowiedzi:
fale radiowe
1p.
Razem
50
5
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

happyhour.opx.pl