Ocena obciążenia

Ocena obciążenia, BHP - darmowy transfer bez ograniczeń !!!!, BHP, ergonomia, Ergonomia

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
BEZPIECZEŃSTWO PRACY 5/2005
Program LIMB składa się z dwóch części opisanych jako
Ręczny transport ładunków
i
Praca
kończyn górnych
. Część
Ręczny transport ładunków
umożliwia policzenie dopuszczalnej siły
dla czynności, w których zaangażowane jest całe ciało, jak: podnoszenie, ciągnięcie i pchanie w
zależności od wartości parametrów opisujących warunki pracy. Część
Praca kończyn górnych
dotyczy takich czynności, w których zaangażowane są głównie kończyny górne. Część ta składa
się z dwóch modułów
Siła maksymalna
oraz
Praca powtarzalna
. Moduł
Siła maksymalna
umożliwia
wyznaczenie wartości maksymalnej siły podstawowych typów aktywności siłowej kończyny górnej
(pchanie, podnoszenie, nawracanie, odwracanie, ścisk ręki, chwyt palcowy, chwyt boczny, chwyt
szczypcowy) dla dowolnego położenia kończyny górnej, opisywanego za pomocą siedmiu kątów.
Moduł
Praca powtarzalna
dostarcza wartości wskaźników obciążenia kończyny górnej (wskaźnik
obciążenia cyklu oraz wskaźnik obciążenia pracą powtarzalną) wynikającego z wykonywania
pracy opisanej wartościami określonych parametrów (długość fazy, liczba typów sił składających
się na fazę, wartość względna lub bezwzględna każdego z typów sił).
Assessment of musculoskeletal load resulting from physical work with the application of
the LIMB computer program
The LIMB program consists of two parts: Manual Load Handling and Upper Limb Work. Manual
Load Handling makes it possible to calculate the acceptable force for activities that involve the
entire body – such as lifting, pulling and pushing – depending on the parameters of working
conditions.
The Upper Limb Work part refers to tasks in which mostly the upper limbs are involved. This part
consists of the Maximum Force module for eight types of upper limb activities (pushing, lifting,
pronation, supination, handgrip, palmar pinch, lateral pinch, tip pinch) and the Repetitive Work
module. Repetitive Work provides upper limb load indicators (integrated cycle load and repetitive
task factor) that result from performing work described with specified parameter values.
Brak jest natomiast stosownych danych
i metod, które umożliwiłyby ocenę ob-
ciążenia podczas prac powtarzalnych wy-
konywanych przez kończyny górne, przy
statycznym obciążeniu pleców i kończyn
dolnych. Brak ten skłonił do zebrania wyni-
ków wcześniejszych badań własnych oraz
zaczerpniętych z literatury wyników badań
innych badaczy i na ich podstawie opraco-
wania algorytmu oceny obciążenia układu
mięśniowo-szkieletowego kończyny gór-
nej na stanowiskach pracy powtarzalnej.
Wykorzystano równania matematyczne
opisujące zależności dopuszczalnej siły
od pozostałych parametrów opisujących
pozycję ciała i częstości powtórzeń. Model
ten umożliwia wyznaczenie – w formie
parametrów – obciążenia kończyny górnej
w zależności od parametrów opisujących
wykonywaną pracę, przy uwzględnieniu
wszystkich czynników odgrywających rolę
w obciążeniu tej kończyny [4].
Algorytmy wyznaczania dopuszczalnej
siły w odniesieniu do podstawowych ty-
pów aktywności siłowej kończyny górnej
oraz oceny obciążenia tej kończyny z wy-
korzystaniem modelu pracy powtarzalnej
zostały zaimplementowane do programu
komputerowego LIMB. W programie tym
zawarto także procedury umożliwiające
obliczenie dopuszczalnej siły maksymalnej
podczas czynności podnoszenia, ciągnięcia
i pchania. Oznacza to, że program zawiera
moduł oceny obciążenia pracą przy wyko-
nywaniu czynności, w które zaangażowane
są głównie kończyny górne, a w szczegól-
ności pracą powtarzalną (praca operatorów
pulpitów sterowniczych, praca przy taśmie,
praca kasjera w supermarkecie itp.),
co daje możliwość wyznaczenia obciążenia
kończyny górnej. Zawiera także moduły
dotyczące czynności określanych mianem
ręcznego transportu ładunków (ciągnięcie,
pchanie, podnoszenie i przenoszenie),
na podstawie których można wyznaczyć
wartość maksymalną siły w danych wa-
runkach pracy.
Wstęp
Ryzyko powstawania schorzeń ukła-
du mięśniowo-szkieletowego jest ściśle
związane z czynnikami biomechanicznymi
środowiska pracy, takimi jak pozycja ciała
podczas pracy, wywierana siła i czas utrzy-
mywania pozycji ciała i/lub wywieranej
siły. Zmniejszenie ryzyka jest możliwe
przez właściwy dobór wartości parame-
trów wpływających na obciążenie układu
mięśniowo-szkieletowego, czyli parame-
trów opisujących wspomniane czynniki.
Badania doświadczalne dostarczają danych
odnoszących się do obciążenia układu
mięśniowo-szkieletowego w zależności
od typu czynności pracy. Jest stosunkowo
dużo danych dotyczących czynności wy-
konywanych z wykorzystaniem dużych
grup mięśniowych w pozycji stojącej
i związanych z wywieraniem stosunkowo
dużych sił zewnętrznych jak np. podnosze-
nie, przenoszenie oraz ciągnięcie i pchanie
dużych i ciężkich przedmiotów. Jednakże
na stanowiskach pracy, obok wspomnia-
nych czynności bardzo często występują
prace, w wykonywanie których są zaan-
gażowane tylko kończyny górne, przy
statycznym obciążeniu kończyn dolnych
i kręgosłupa. Czynności pracy, podczas
których występuje głównie aktywność
ruchowa kończyn górnych, a w szczegól-
ności czynności określane mianem „praca
powtarzalna”, stanowią duże zagrożenie
chorobami i dolegliwościami układu mię-
śniowo-szkieletowego.
W wyniku badań doświadczalnych
i teoretycznych opracowano zależność
matematyczną wyrażającą wartość masy
granicznej, dopuszczalnej do podnoszenia
w zależności od pozycji ciała podczas
podnoszenia oraz częstości powtórzeń
[1, 2]. Opublikowano także wyniki badań
dotyczących sił pchania, ciągnięcia i pod-
noszenia, z uwzględnieniem wysokości
umieszczenia uchwytu oraz płci i wymia-
rów antropometrycznych pracownika [3].
220
BEZPIECZEŃSTWO PRACY 5/2005
BEZPIECZEŃSTWO PRACY 5/2005
Opis programu LIMB
Program LIMB składa się z dwóch
części –
Ręczny transport ładunków
oraz
Praca kończyn górnych
. W każdej z tych
części występuje podział na moduły.
Część
Ręczny transport ładunków
Część ta umożliwia obliczenie dopusz-
czalnej siły, przy wykonywaniu czynności,
w których jest zaangażowane całe ciało,
w zależności od wartości parametrów
opisujących warunki pracy. W części tej
wyróżniono następujące moduły:
Podno-
szenie, Ciągnięcie
i
Pchanie.
Moduł
Podnoszenie
W przypadku czynności podnoszenia
i przenoszenia dużych przedmiotów,
dominującym czynnikiem obciążenia
układu mięśniowo-szkieletowego jest siła
wywierana przez pracownika. Dlatego też,
dla tego właśnie parametru określono jako
graniczne, dopuszczalne wartości w zależ-
ności od pozycji ciała i częstości powtórzeń
czynności pracy. Siła (wartość graniczna
podnoszonej masy) jest wyznaczana
na podstawie zależności matematycznej
określonej mianem zależności NIOSH [1,
2, 5]. W celu obliczania wartości dopusz-
czalnej masy konieczne jest wprowadzenie
wartości następujących parametrów:
H – odległość pozioma rąk od punktu
środkowego między kostkami stawów
skokowych, w cm
V – odległość pionowa rąk od podłogi,
w cm
D – przemieszczenie w płaszczyźnie
pionowej, w cm
A – kąt asymetrii – kątowe przemiesz-
czenie ciężaru z płaszczyzny strzałkowej,
w stopniach
F – średnia częstość podnoszenia,
mierzona na minutę (rys. 1.).
Parametry H, V, D i A opisują pozycję
ciała pracownika podczas podnoszenia.
Parametr F związany jest z częstością po-
wtórzeń. Dodatkowo określana jest jakość
chwytu podnoszonego przedmiotu oraz
czas trwania pracy (rys. 2.).
Moduły
Ciągnięcie
i
Pchanie
Innym rodzajem czynności pracy zwią-
zanych z ręcznym transportem ładunków
i wymagających wywierania dużych war-
tości sił jest ciągnięcie i pchanie.
W przypadku tych czynności pracy
na obciążenie układu mięśniowo-szkie-
letowego ma wpływ wartość siły pchania
lub ciągnięcia, częstość powtarzania
czynności, pozycja ciała oraz odległość
na jaką przedmiot jest przemieszczany.
Pozycja ciała uzależniona jest w głównej
mierze od wysokości położenia uchwytu
Rys. 1. Schematy przedstawiające parametry HVDiA opisujące pozycję ciała pracownika podczas czyn-
ności podnoszenia
Fig. 1. Flowcharts which present HVDiA parameters describing a worker’s posture during lifting
Rys. 2. Okno obliczeniowe dla modułu
Podnoszenie
Fig. 2. The window in which parameters of the Lifting module are calculated
(punktu przyłożenia siły), w zależności
od wysokości ciała pracownika oraz od-
ległości stóp od ciągniętego lub pchanego
przedmiotu. W związku z tym, w przypad-
ku ciągnięcia i pchania parametrami wpro-
wadzanymi do programu jest wysokość
umiejscowienia uchwytu (V), częstość
powtórzeń (f) oraz droga przemieszczania
(D). Ze względu na zależność pozycji
ciała pracownika zarówno od wysokości
umiejscowienia uchwytu, jak i wymiarów
antropometrycznych obliczenia są przepro-
wadzane dla 10., 50. i 90. centyla kobiet
lub mężczyzn [2] (rys. 3.).
Wartości uzyskane w wyniku obliczeń
prezentują siłę oburęcznego ciągnięcia lub
pchania konieczną do przemieszczenia
przedmiotu, są to zalecane wartości do-
puszczalne, tzn. takie, które nie mogą być
przekraczane podczas pracy.
21
BEZPIECZEŃSTWO PRACY 5/2005
Rys. 3. Okno obliczeniowe w module
Ciągnięcie
Fig. 3. The window in which parameters of the Pulling module are calculated
podnoszenie, nawracanie, odwracanie,
ścisk ręki, chwyt palcowy, chwyt boczny,
chwyt szczypcowy).
Moduł ten umożliwia zatem wyznaczenie
wartości maksymalnej siły podstawowych
typów aktywności siłowej w odniesieniu
do dowolnie wybranego położenia kończyny
górnej, opisywanego za pomocą siedmiu ką-
tów. Obliczenie siły maksymalnej następuje
z wykorzystaniem określonych zależności
matematycznych, oddzielnie w odniesieniu
do każdego typu siły.
Moduł
Praca powtarzalna
, na podsta-
wie obliczeń przeprowadzanych z wyko-
rzystaniem modelu pracy powtarzalnej,
dostarcza wartości wskaźników obciążenia
kończyny górnej wynikającego z wy-
konywania pracy opisanej wartościami
określonych parametrów.
Moduł ten umożliwia zatem wyzna-
czenie wskaźników obciążenia kończyny
górnej w funkcji parametrów określają-
cych pracę powtarzalną i odnoszących się
do położeń kończyny górnej, wywieranej
siły i sekwencji czasowych.
Położenie kończyny górnej
W celu określenia, w sposób jedno-
znaczny, położenia kończyny górnej
w przestrzeni pracy przyjęto model prze-
strzennego położenia kończyny górnej.
Model składa się z trzech sztywnych
członów odpowiadających ramieniu,
przedramieniu i ręce [4c]. Położenie
kończyny górnej jest opisane za pomocą
7 kątów określających jednocześnie odchy-
lenie kończyny od położenia neutralnego
w formie zginania, prostowania, odwo-
dzenia, przywodzenia oraz nawracania
i odwracania. Wartości zerowe wszystkich
kątów określających położenie kończyny
górnej występują w położeniu naturalnym
kończyny, tj. położeniu podczas pozycji
ciała „na baczność”.
Aby lepiej uzmysłowić użytkownikowi
sposób interpretacji tych kątów i poprawić
sposób prezentacji wyników, w programie
zaimplementowano model człowieka,
w którym położenie kończyny górnej
może być sterowane przez podawanie
wspomnianych wartości kątów oraz uzu-
pełniających wartości miar antropome-
trycznych. Położenie kończyny górnej
można monitorować w okienku, gdzie
jest rysowany model człowieka z kończy-
ną górną w położeniu określonym przez
wartości siedmiu kątów (rys. 4.).
Przyjęto, że zginanie i prostowanie
jest określane tym samym kątem, przy czym
ruch zginania jest opisywany jako zwrot
dodatni, ruch prostowania natomiast jako
zwrot ujemny. Podobnie odwodzenie i przy-
wodzenie oraz nawracanie i odwracanie.
Rys. 4. Okno ilustrujące położenie kończyny górnej określane za pomocą kątów (q
1
= q
2
=q
3
=0°, q
4
=90°
q
5
=q
6
=q
7
=0°)
Fig. 4. The window in which posture of the upper limb is presented with angles (q
1
= q
2
=q
3
=0
°
, q
4
=90
°
q
5
=q
6
=q
7
=0
°
)
Część
Praca kończyn górnych
Część ta dotyczy takich czynności,
w których zaangażowane są głównie
kończyny górne, a obliczenia są przepro-
wadzane z wykorzystaniem
Modelu pracy
powtarzalnej.
Część ta składa się z dwóch
modułów:
Siła maksymalna
oraz
Praca
powtarzalna
.
W module
Siła maksymalna
oblicza-
na jest wartość maksymalna siły przy
dowolnym położeniu kończyny górnej
i dla ośmiu typów aktywności (pchanie,
222
BEZPIECZEŃSTWO PRACY 5/2005
Kąt przywodzenia/odwodzenia w sta-
wie ramiennym, oznaczony jako q
1,
opi-
suje ruch odbywający się w płaszczyźnie
poprzecznej, przy kącie zgięcia ramienia
wynoszącym 90°, od -45° (ramię skierowa-
ne do osi ciała) do 90° (ramię skierowane
od osi ciała). Natomiast kąt q
2
, będący
kątem prostowania/zginania ramienia,
opisuje ruch w płaszczyźnie strzałkowej
od 0° (ramię opuszczone pionowo do dołu)
do 180° (ramię podniesione pionowo
do góry). Obrót wokół osi ramienia (nawra-
cania/odwracanie), opisywany przez kąt q
3,
oznacza ruch od -60° (przy zgiętej w łokciu
kończynie górnej przedramię skierowane
do linii środkowej ciała) do 45° (przy
zgiętej w łokciu kończynie górnej przed-
ramię skierowane na zewnątrz ciała). Ruch
w stawie łokciowym opisywany jest przez
kąt zginania q
4
o zakresie od 0° (wyprost
w łokciu, ramię i przedramię tworzą linię
prostą) do 135° (maksymalne zgięcie
kończyny górnej w łokciu) oraz kąt obrotu
(nawracania/odwracanie) q
5
o zakresie
od -80° (dłoń zgięta w łokciu kończyny
skierowana poziomo wnętrzem do dołu)
do 90° (dłoń zgięta w łokciu kończyny
skierowana poziomo wnętrzem ku górze).
W stawie promieniowo-nadgarstkowym
odwodzenie/przywodzenie opisane kątem
q
6
odbywa się od -40° (kąt pomiędzy osią
przedramienia i osią ręki, gdy ręka jest skie-
rowana w stronę małego palca) do 30° (kąt
pomiędzy osią przedramienia i osią ręki,
gdy ręka jest skierowana w stronę kciuka),
natomiast zginanie/prostowanie (q
7
) od -70°
(kąt pomiędzy zewnętrzną płaszczyzną ręki
a przedramieniem) do 65° (kąt pomiędzy
wewnętrzną płaszczyzną ręki a przedra-
mieniem).
Użytkownik ma możliwość wyboru dla
modelu pozycji stojącej lub siedzącej oraz
jednego ze standardowych centyli popu-
lacji, które zadecydują o wartościach miar
antropometrycznych (rys. 4.). Istnieje rów-
nież możliwość podania indywidualnych
wartości wymiarów antropometrycznych.
W ten sposób użytkownik uzyska odzwier-
ciedlenie rzeczywistej pracy wykonanej
przez osobę o parametrach wybranych dla
danego modelu.
Parametry charakteryzujące
możliwości siłowe
kończyny górnej
Określenia podstawowych typów ak-
tywności siłowej kończyny górnej uwzględ-
nianych w modelu dokonano na podstawie
analizy typowych, najczęściej występu-
jących czynności podczas pracy. Do tych
podstawowych typów zaliczono ścisk dłoni,
chwyt palcami (chwyt szczypcowy, chwyt
palcowy, chwyt boczny), siłę pchania, siłę
Rys. 5. Okno obliczeniowe modułu
Siła maksymalna
(obliczono siłę pchania kończyny górnej w położeniu
opisanym kątami: q
1
= q
2
=q
3
=0°, q
4
=90° q
5
=q
6
=q
7
=0°)
Fig. 5. The window in which parameters of the Maximum force module are calculated (Maximum force of
pushing is calculated when the upper limb angles are as follows: q
1
= q
2
=q
3
=0
°
, q
4
=90
°
q
5
=q
6
=q
7
=0
°
)
Rys. 6. Okno dialogowe w module
Praca powtarzalna
Fig. 6. A dialog window in the Repetitive work module
podnoszenia, moment siły nawracania oraz
moment siły odwracania. Uwzględniono
również siłę utrzymywania kończyny gór-
nej w określonym położeniu i siłę chwytu
przedmiotu wynikającą z jego ciężaru.
Siła wywierana podczas wykonywania
określonych czynności podczas pracy,
odnoszona do możliwości siłowych
pracownika (siły maksymalnej), stanowi
w
Modelu pracy powtarzalnej
parametr
siły określonej fazy cyklu pracy. Siła
maksymalna zależy od wielu czynników.
Jednym z najbardziej istotnych i mających
bezpośredni wpływ na wartość wywieranej
siły jest położenie poszczególnych czło-
nów kończyny górnej. Dlatego też w mo-
23
BEZPIECZEŃSTWO PRACY 5/2005
Rys. 7. Okno dialogowe wprowadzania wartości
poszczególnych typów sił składających się na siłę
fazy cyklu pracy
Fig. 7. The dialog window in which the component
values of forces of a phase cycle work are input
Przykładowo, użytkowanie wiertarki
stwarza dla operatora konieczność wy-
wierania siły będącej wypadkową takich
sił składowych, jak pchanie wymagane
do wywiercenia otworu, siła podnoszenia
związana z masą narzędzia, siła chwytu
konieczna do utrzymywania narzędzia
oraz siła wymagana do utrzymania cięża-
ru kończyny górnej w danym położeniu.
W związku z tym należy przyjąć, że każda
faza cyklu pracy jest charakteryzowana
przez wartość siły, będącą funkcją wartości
sił składowych.
Parametry charakteryzujące wykony-
waną pracę powtarzalną są wprowadzane
w oknie dialogowym. Na dane wejściowe
składają się: czas (długość) fazy cyklu
oraz liczba typów siły wchodząca w skład
siły fazy cyklu (liczba typów). Pierwszym
krokiem w działaniach zmierzających
do wyznaczenia obciążenia kończyny
górnej podczas danej pracy powtarzalnej,
jest wprowadzenie wartości siły występu-
jącej podczas określonej fazy cyklu pracy
(rys. 6.). Wartości siły mogą w programie
zostać podane jako wartości bezwzględne
lub od razu jako wartości względne od-
niesione do siły maksymalnej. Dodawanie
i edycja sił kolejnych typów aktywności
w pojedynczej fazie cyklu odbywa się
w modalnym oknie dialogowym (rys. 7.).
Po wprowadzeniu wartości wszystkich
sił występujących w danej fazie cyklu
(wymagane jest podanie co najmniej jednej
wartość) należy zatwierdzić całą fazę obli-
czeń przyciskiem OK. Obliczona zostanie
siła względna fazy cyklu (PRF) i odpo-
wiednie dane zostaną albo dodane, albo
zmodyfikowane. Automatycznie zostaną
także przeliczone dwa główne wskaźniki
obciążenia kończyny górnej – wskaźnik
obciążenia cyklu (ICL) oraz wskaźnik ob-
ciążenia pracą powtarzalną (RTF).
Wskaźnik obciążenia cyklu jest wskaź-
nikiem obciążenia zewnętrznego, wyni-
kającego z wykonywania określonych
czynności pracy podczas jednego cyklu
o dowolnej długości [4]. Wpływ czasu
trwania cyklu na obciążenie kończyny
górnej, w szerszym zakresie niż wskaźnik
obciążenia cyklu, uwzględnia wskaźnik ob-
ciążenia pracą powtarzalną. We wskaźniku
obciążenia pracą powtarzalną uwzględ-
niono zróżnicowanie obciążenia nie tylko
ze względu na długość cyklu, ale także
ze względu na liczbę faz cyklu.
Podsumowanie
Program komputerowy LIMB umoż-
liwia optymalizację obciążenia układu
mięśniowo-szkieletowego w czasie wy-
konywania różnego typu czynności pracy
z przeznaczeniem zarówno dla inżynierów
bezpieczeństwa pracy i projektantów, jak
i dla badaczy. Program charakteryzuje się
łatwością obsługi, a ponadto jest wypo-
sażony w obszerny opis poszczególnych
modułów w oknie opisu poszerza krąg
odbiorców programu.
Konstrukcja programu pozwala na ła-
twą zmianę wprowadzonych zależności,
co pozwoli na aktualizację danych, wraz
z pojawiającymi się nowymi danymi,
które będą mogły być uwzględnione
do modyfikacji opracowanych zależności
matematycznych.
Szczególnie istotnym elementem pro-
gramu jest model pracy powtarzalnej,
który opisuje kompleksowo parametry
charakteryzujące obciążenie zewnętrzne
wynikające z wykonywania czynności
pracy. Model ten umożliwia zarówno opis
parametrów będących przyczyną obcią-
żenia kończyny górnej, jak i parametrów
będących wskaźnikami tego obciążenia.
Stosowanie oceny obciążenia z wyko-
rzystaniem przedstawionego programu
jest możliwe nie tylko w odniesieniu
do istniejących stanowisk pracy, ale także
do stanowisk projektowanych. Opracowa-
ne wskaźniki obciążenia kończyny górnej
(wskaźnik obciążenia cyklu i wskaźnik
obciążenia pracą powtarzalną) dają możli-
wość rozważenia różnych procesów pracy
i na podstawie uzyskanych wartości ICL
oraz RTF wybór takiego, który jest dla
pracownika najmniej obciążający.
Program jest dostępny w Centralnym
Instytucie Ochrony Pracy – Państwowym
Instytucie Badawczym.
PIŚMIENNICTWO
[1] Konarska M.
Metodyka obliczania zaleca-
nych wartości masy podnoszonych ciężarów.
„Bezpieczeństwo Pracy” 1/1996, 6-11
[2] Stover H.S., Caririello V.M.
The design of manual
handling tasks: revised tabeles of maximum accept-
able weights and forces.
“Ergonomics”. 1991, 34,
9, 1197-1213
[3] Mital A., Nicholson A.S., Ayuob M.M.
A guide
to Manual Materials Handling
, 1993, Taylor&Francis,
London 1993
[4] Roman-Liu D.
Analiza biomechaniczna pracy
powtarzalnej
. CIOP-PIB, Warszawa 2003
[5] Roman D.
Obliczanie zalecanych wartości masy
podnoszonych ciężarów
. „Bezpieczeństwo Pracy”
7-8/1996, 19-21
delu wartości siły są wyrażone w funkcji
wartości siedmiu kątów określających
położenie kończyny.
W module
Siła maksymalna
jest wybie-
rany jeden z typów aktywności siłowych,
a następnie za pomocą wartości siedmiu
kątów jest określane położenie kończyny
górnej, przy którym jest wyznaczana war-
tość maksymalna tej siły (rys. 5.).
Funkcjonalnością uzupełniającą ob-
liczenia w module
Siła maksymalna
jest wyszukiwanie ekstremów, czyli
położeń kończyny górnej, dla których wy-
stępuje największa i najmniejsza wartość
siły. Przycisk „oblicz ekstrema” uruchamia
algorytm. Po zakończeniu cyklu oblicze-
niowego, w polach zostaną wyświetlone
wartości kątów od q
1
do q
7
, dla których
znaleziono minimum i maksimum siły
określonego typu.
Parametry pracy powtarzalnej
i wskaźniki obciążenia
kończyny górnej
Praca powtarzalna jest charakteryzowana
przez parametry odnoszące się do położenia
kończyny górnej, wywieranej siły i charak-
terystyki czasowej. W
Modelu
pracy po-
wtarzalnej
charakterystykę czasową pracy
określa czas cyklu, czas poszczególnych faz
cyklu oraz liczba faz cyklu.
Zazwyczaj czynności pracy zawierają
w sobie kilka typów aktywności siłowych,
wykonywanych w tym samym czasie.
224
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

happyhour.opx.pl