Ocena plurimetryczna zmian ...

Ocena plurimetryczna zmian krzywizn kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej u dzieci i młodzieży mierzonych ...

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
„Ocena plurimetryczna zmian krzywizn kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej u dzieci i
młodzieży mierzonych w 10 letniej obserwacji.”
1. dr n. med. Marek Kluszczyński
2. Prof. dr hab. n. med. Jan Czernicki
Wstęp:
Częstość występowania wad postawy przedstawiana w piśmiennictwie zależy
od metody oceny i przyjętych kryteriów prawidłowej postawy. Problematyka
postawy ciała człowieka jest bardzo złożona i interdyscyplinarna. Zajmują się nią
lekarze, biolodzy, fizycy, chemicy, mechanicy, informatycy i inni. A wśród lekarzy:
ortopedzi, pediatrzy, rehabilitanci, neurolodzy, lekarze medycyny sportowej,
interniści, ginekolodzy, reumatolodzy, geriatrzy, epidemiolodzy i wielu innych.
Proporcje ciała jak i jego wysokość wpływają bezpośrednio na usytuowanie
przestrzenne w pozycji stojącej, zapewniając równowagę, która wpływa na jakość
postawy [1,2]. Wielu autorów [3,4] podkreśla, że najbardziej charakterystyczną
cechą postawy ciała jest kształt kręgosłupa uwidaczniający się w zakresie jego
przednio-tylnych wygięć, stąd też tendencja do pomiarów tych krzywizn. Podkreślić
należy między- i wewnątrzosobniczą zmienność postawy, nawet w ujęciu
sytuacyjnym. Dlatego ocena postawy u dziecka wymaga dużego doświadczenia
badającego w tym zakresie. Być może ten aspekt warunkuje tak rozbieżne wyniki
badań epidemiologicznych co do częstości występowania wad postawy w różnych
populacjach.
Praca jest analizą retrospektywno-prospektywną wyników badań krzywizn
przednio –tylnych kręgosłupa tej samej grupy dzieci wykonanych 10 lat temu i
powtórzonych obecnie. Inspiracją prezentowanej pracy jest próba odpowiedzi na
pytanie, na ile wada postawy stwierdzona w wieku dziecięcym lub młodzieńczym
przekłada się na obecność tychże wad u człowieka dorosłego.
Materiał i metody
:
W roku 1997 przeprowadzono badania u 530 losowo wybranych uczniów
szkół podstawowych powiatu kłobuckiego. Grupa składała się z 272 dziewcząt i 258
chłopców w wieku 4-16 lat, (średnio 10.3 lat). Każdorazowo badanie przeprowadzał
ten sam lekarz pediatra, specjalista rehabilitacji medycznej.
Ocenę postawy dokonywano w gabinetach higieny szkolnej, w większości
przypadków w obecności rodziców. Każde badane dziecko otrzymywało specjalnie
opracowaną kartę badań, zawierającą podane poniżej parametry badania, z ich oceną
końcową, oraz z zaleceniami dla pionu higieny szkolnej i dla rodziców.
Kwalifikacja do badania I polegała na wyłączeniu dzieci u których
stwierdzono:
a) deficyty neurologiczne lub dziecięce porażenie mózgowe,
b) choroby ortopedyczne ( np. skoliozy w trakcie leczenia)
c) wady genetyczne mające wpływ na narząd ruchu dziecka,
d) znaczne wady wzroku i słuchu
e) wady wrodzone kończyn dolnych, powodujące wyraźny deficyt
długości względnej lub bezwzględnej kończyny dolnej (powyżej 2 cm).
Wyniki badań zostały opublikowane jako doniesienie wstępne w Fizjoterapii
Polskiej [5]. Dzięki temu, że Autor jest w posiadaniu wyników badań tychże dzieci
oraz ich danych osobowych i adresów, możliwe było po 10 latach, poprzez
zaproszenia telefoniczne tych samych osób wykonanie u nich badania kontrolnego.
Uzyskano kontakt z około 300 osobami (60%), pozostałe osoby bądź to zmieniły
adres, bądź pozostają za granicą lub nie wyraziły zgody na badanie. Z 300 osób
powiadomionych i wyrażających zgodę na badanie zakwalifikowano i zgłosiło się na
badanie 100 osób czyli 33%. Kwalifikację osób do badania II przeprowadzono
wyłączając następujące osoby:
a) które w okresie między badaniami doznały ciężkich urazów ciała
naruszających w sposób znaczący funkcje organizmu,
b) u których występują schorzenia ortopedyczne lub neurologiczne
powodujące u nich wyraźną dysfunkcją ruchową,
c) są obecnie leczone lub były leczone przez lekarza ortopedę z powodu
bocznego skrzywienia kręgosłupa,
d)
są wyniszczone z przyczyn chorobowych bądź socjalnych.
Populację drugiego badania stanowiła grupa 100 osób, 58 dziewcząt i 42
chłopców w wieku 14-26 lat. ( tab.1)
Tabela 1. Liczebność , wiek i płeć osób w badaniu II (rok 2007).
Chłopcy
Dziewczęta
Razem
%
%
%
Przedziały wiek
n
n
n
17
40,5
14
24,1
31
31,00
14 -17 lat
18
42,9
30
51,7
48
48,00
18 - 21 lat
7
16,6
14
24,2
21
21,00
22 -26 lat
Razem
42
100
58
100
100
100
Badanie obejmowało ocenę postawy ciała w płaszczyźnie strzałkowej w pozycji
pionowej i postawie swobodnej przy użyciu Plurimetru Rippsteina.
Ryc. 1 Plurimetr Rippsteina
Urządzenie jest bardzo prostej konstrukcji. Elementem pomiarowym jest rodzaj
zegarowego pochyłomierza z ruchomą wskazówką pokazującą w stopniach kąt
pochylenia przyrządu. Kółko pochyłomierza można obrócić o 90 stopni, co daje
możliwość pomiaru płaszczyzny pionowej i poziomej, bardzo przydatne zwłaszcza do
oceny krzywizny kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej. Przewyższa tym
zdecydowanie skoliometr Bunnella, który mierzy tylko płaszczyznę poziomą.
Oceniając postawę w płaszczyźnie strzałkowej mierzono stopień lordozy
lędźwiowej i kifozy piersiowej przyjmując metodykę pomiaru i wartości normy dla
lordozy lędźwiowej oraz kifozy piersiowej za Dobosiewicz, między 24 a 36 stopni.
Badanie rozpoczynano od przyłożenia plurimetru do miednicy na płaszczyźnie
kości krzyżowej, po czym zerowano przyrząd , a następnie przykładano plurimetr na
przejściu lędźwiowo-piersiowym, gdzie odczytywano wartość lordozy lędźwiowej.
Następnie nie odrywając przyrządu od pleców zerowano go i przenoszono na
krzywiznę kifozy piersiowej w okolicę między Th 1 a Th 3, odczytując wartość
kifozy piersiowej. Jest to niezwykle szybki, prosty i dokładny sposób oceny postawy,
chociaż wymaga on doświadczenia badającego, głównie w aspekcie anatomii
funkcjonalnej dziecka. Ryc. 2a, 2b, 2c, 2d.
Ryc. 2a Ocena lordozy lędźwiowej -I faza Ryc. 2b Ocena lordozy
lędźwiowej - II faza
Ryc. 2c Ocena kifozy piersiowej – I faza
Ryc. 2d Ocena kifozy
piersiowej - II faza
Opracowanie statystyczne i graficzne uzyskanych wyników wykonano przy
użyciu programów Statistica 5.1PL oraz Office 97.
W przypadku cech o skalach nominalnych zastosowano test chi-kwadrat oraz
test chi-kwadrat z poprawką Yatesa ze względu na małą liczebność osób w grupie. Za
poziom istotności statystycznej różnic przyjęto - p < 0,05.
Wyniki :
W tabeli 2 zestawiono częstości występowania poszczególnych typów wad
postawy porównawczo u chłopców i dziewcząt w badaniu I.
Tabela 2. Częstość wad postawy u chłopców i dziewcząt w badaniu I.
Chłopcy
n=42
Dziewczęta
n=58
Razem
N=100
%
%
%
n
n
n
Plecy okrągłe
3
5.02
8*
13,56*
11
11,00
Chi kw=5,143 df=1
Plecy płaskie
2
4,84
5
8,45
7
7,00
Chi kw=2,026 df=1
p>0,05
Plecy wklęsłe
1
2,44
1
1,69
2
2,00
Chi kw=0,068 df=1
p>0,05
Plecy okrągło-
wklęsłe
Nie stwierdzono
Bez wad
postawy
36
87,70
44
76,30
80
80,00
90
80
chłopcy
dziewczęta
70
60
50
40
30
20
10
0
Plecy
okrągłe
Plecy
płaskie
Plecy
wklęsłe
Plecy
okrągło-
wklęsłe
Bez wad
postawy
Ryc. 3. Częstość w (%) występowania wad postawy u dziewcząt i chłopców
w badaniu I.
U dziewcząt w pierwszym badaniu stwierdzono statystycznie częściej (p<0.05)
występowanie pleców okrągłych.
Plecy płaskie występowały częściej również u dziewcząt, lecz różnica nie była
istotna statystycznie.
Plecy wklęsłe stwierdzono w niewielkim odsetku (2%) bez znamiennych
różnic między chłopcami i dziewczętami.
Nie stwierdzono u chłopców i dziewcząt badanej grupy pleców okrągło-
wklęsłych. Chłopcy i dziewczęta bez wad postawy w badaniu I zdecydowanie
przeważali i stanowili łącznie 80% badanych.
Tabela 3.Częstość wad postawy u dziewcząt i chłopców w badaniu II (rok
2007).
Chłopcy
N=42
Dziewczęta
N=58
Razem
N=100
%
%
%
n
n
n
Plecy okrągłe
9*
21,43*
2
3,44
11
11,00
Chi kw=17,068 df=1
* p<0,05
Plecy płaskie
2
4,76
7
12,07
9
9,00
Chi kw=1,588 df=1
p>0,05
Plecy wklęsłe
2
4,76
1
1,72
3
3,00
Chi kw=0,054 df=1
p>0,05
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

happyhour.opx.pl