Filozofia jest sztuką życia. Cyceron

Odnalazłem Kościół za którym ...

Odnalazłem Kościół za którym tęskniłem, Świadectwa

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Urodziłem się w 1988 roku w miecie Erzgebirge, które znajduje się przy granicy z Czechami i jest jednym z najbardziej protestanckich regionów w byłej Niemieckiej Republice Demokratycznej. W tym czasie mój ojciec był pastorem luterańskim. Cała rodzina od strony mojego ojca pochodzi z tego obszaru, a mój dziadek był diakonem i ewangelistš luterańskim. Na starych fotografiach można go zobaczyć z Billy Ghamaem. Dziadek w wieku 14 lat przebywajšc w okopach we Francji postanowił powięcić całe swoje życie na służbę dla Jezusa Chrystusa. Jego rodzice, moi pradziadkowie, należeli do Bekennende Kirche (Kocioła Wyznajšcego). Był to odłam Luteranizmu, który nie współpracował z Hitlerem i jego zwolennikami w przeciwieństwie do Kocioła Niemieckich Chrzecijan, Deutsche Kirche, w którym nazici ogłosili Marcina Lutra bohaterem Niemiec. Moi rodzice nie mogli uczęszczać do szkoły redniej, ponieważ nie przystšpili do FDJ (Wolna Młodzież Niemiecka, Freie Deutsche Jugend), organizacji reżimu socjalistycznego. Dorastajšc w tym klimacie zawsze widziałem mojš rodzinę jako wiernych uczniów Jezusa Chrystusa i za to jš kocham. Jestem dozgonnie wdzięczny moim rodzicom, gdyż gdyby nie oni to prawdopodobnie nie byłbym chrzecijaninem. Chociaż ziarno wiary zasiano we mnie to ode mnie zależał wybór radykalnego życia dla Chrystusa.Jednakże moi rodzice odeszli od Luteranizmu po przeprowadzce do Berlina w połowie lat 90. W tym czasie ten odłam protestancki zaczšł przyjmować pewne zmiany moralne, (takie jak małżeństwo osób tej samej płci i aborcja), które budziły wštpliwoci u moich rodziców. Z tego powodu dorastałem w atmosferze wolnoci od Kocioła, ale spucizna luterańska była zawsze obecna w mojej rodzinie. Kilka lat póniej majšc 16 lat byłem niezadowolony z Kocioła, do którego uczęszczała moja rodzina. Całe nabożeństwo skupiało się głównie na 40 minutowym wykładzie pastora, który dla mnie nie był, ani interesujšcy, ani pouczajšcy. Zaczšłem rozglšdać się za innym Kociołem, ale nie mogłem znaleć takiego, który pasowałby do moich oczekiwań. Dyskusje teologiczne zawsze skupiały się wokół tych tematów: przeznaczenie i chrzest dzieci nowonarodzonych. Ja za chciałem poznać więcej. W 2008 zostałem sam i nie należałem do żadnego Kocioła. Byłem bardzo nieszczęliwy, a z perspektywy czasu moja wiara stała się martwa. Nie czytałem Biblii i rzadko się modliłem. Równoczenie nadal uważałem się za chrzecijanina i czasami chodziłem na protestanckie nabożeństwa.Jednym z głównych problemów, które mnie spotykały podczas moich poszukiwań nowego Kocioła była kwestia Sola Scriptura. Widziałem błędy tej kwestii, ale jednoczenie czułem, że nie mam lepszego wyjanienia. Wtedy nie mylałem o przestudiowaniu nauki Kocioła Katolickiego. Chociaż uważałem katolików za chrzecijan, ale nie miałem żadnego przyjaciela lub znajomego, który był katolikiem. Taki ewangeliczny poglšd o Biblii odziedziczyłem od moich rodziców: tylko Biblia jest jedynš władzš. Nie miałem żadnej alternatywy kiedy poznałem, że wszyscy protestanci mieli różne nauczanie, a większoć teorii, które poznałem były błędne. Kalwinizm był jedynš doktrynš, która miała dla mnie sens, ale tylko wtedy, kiedy wyeliminujemy fragmenty z Pisma więtego, które twierdzš, że Bóg jest miłociš. Wtedy taki miałem problem: było tyle mšdrzejszych osób, które mogły czytać Biblie w języku greckim i hebrajskim, ale nawet i oni nie zgadzali się w różnych kwestiach. Jak mogłem i dlaczego powinienem ja, osoba wiecka, rozwišzać te problemy? Dlaczego Kociół nie mógł utworzyć stałej wiary w cišgu ostatnich 500 lat? Luteranizm nie mógł być odpowiedziš na moje nurtujšce pytania od czasu przyjmowania dziwnych nauczań w kwestii moralnej, które z oczywistego punktu widzenia były sprzeczne z nauczaniem Biblii.Kolejnym problemem, który zauważyłem, był obszar modlitwy. Mówišc wprost większoć nabożeństw, na które uczęszczałem okrelałem mianem duchowej antykoncepcji. Chociaż wszystkie modlitwy były radosne, to nie dochodziło do żadnego zapłodnienia. Wolna modlitwa kończyła się w większoci przypadków tymi samymi używanymi frazami, które zredukowały jakoć modlitw w sposób znaczšcy.Pragnieniem mojego serca był Bóg i czynienie więcej dla Niego, ale w tym czasie wiedziałem, że czego jeszcze mi brakowało. Będšc protestantem naturalnie mylałem, że tym czym, czego mi brakowało byłaby żona. Bogu niech będš dzięki za to, że wszystkie mšdre i pobożne dziewczyny nie były mnš zainteresowane, ponieważ wiem, że Bóg wzywa mnie do stanu duchownego. Z protestanckiego punktu widzenia rozwišzaniem tej kwestii byłoby zostanie pastorem, ale wtedy wiedziałem też, że to też nie było moim powołaniem. Zawsze marzyłem o mierci męczeńskiej lub przynajmniej o powięceniu swojego życia, które, jak w w przypadku mojego ojca, oznaczałaby co dla Chrystusa. Jednakże to jest trudne bez dowiadczenia przeladowania. Nie czułem, że zanudzajšc ludzi przy pomocy Ewangelii mógłbym otrzymać męczeństwo.W tym czasie mojej drogi do Kocioła Katolickiego poznałem dwóch wierzšcych katolików. Jednym z nich był mój sšsiad, który pochodził z Cambridge i przeszedł z Anglikanizmu na Katolicyzm. Drugim był dawny student, który dorastał w rodzinie katolickiej. Wtedy nie brałem pod uwagę nawrócenia na katolicyzm, ale przez ich przykład wiary uwiadomiłem sobie, że nie ma nic złego w wierze Kocioła Katolickiego.Jesieniš w 2010 roku przeprowadziłem się do Chemnitz w Saksonii na studia magisterskie z inżynierii elektrycznej. Wtedy też wiedziałem, że muszę co zmienić w kwestii mojej wiary, ponieważ nie mogłem nadal tak żyć. Mój dziadek urodził się i wychowywał w Chemnitz, więc kiedy się tam znalazłem poszedłem do zboru luterańskiego. Powszechnie uważa się, że Luteranizm w Saksonii jest, przynajmniej na wsi, najbardziej konserwatywny w całych Niemczech. W przypadku Chemnitz to się nie zgadza. W protestanckim zborze, do którego zaczšłem uczęszczać miałem wrażenie, że gdyby pastor lepiej przemawiał to byłby politykiem socjalistycznym. Kazanie było naprawdę odpychajšce, gdyż bardziej skupiało się na kwestiach socjalnych niż na Ewangelii, a czarne szaty noszone podczas modlitwy sprawiały, że czułem się jak na pogrzebie.Interesujšcym faktem jest, że niedaleko od mojego domu znajdował się kociół katolicki. Kiedy wyglšdałem przez okno to mogłem zobaczyć wieżę tej wištyni, zwieńczonš pięknym złotym krzyżem. Będšc niezadowolonym z Luteranizmu w listopadzie 2010 roku postanowiłem pójć na pierwszš mszę więtš w moim życiu. Ten kociół był w stylu neoromańskim, doć prosty, ale za to piękny. Luterańskie zbory wyglšdajš podobnie, więc to nie było dla mnie nic nowego. Jednakże liturgia w tym kociele zaskoczyła mnie. Chociaż wtedy odprawiała się normalna msza więta, to jednak dla mnie ta Eucharystia była ogromnym przeżyciem, gdyż nie znałem nic lepszego na wiecie. To, co wtedy dowiadczyłem było czym fantastycznym. Patrzšc jak wszyscy klęczš było czym niesamowitym, pomimo, że wtedy nie wierzyłem w realnš obecnoć Jezusa Chrystusa podczas Eucharystii. To przypomniało mi twierdzenie, że każdy z nas będzie klęczał przed Bogiem. W pewnym momencie wszyscy dookoła mnie zaczęli mi życzyć pokoju Chrystusa. Następnie ponownie uklęklimy i wszyscy mówili te słowa: Panie nie jestem godzien ale powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja. To włanie tego potrzebowała moja dusza. Niewiele brakowało, a rozpłakałbym się podczas tej mszy więtej.Podczas mojej pierwszej Eucharystii zastanawiałem się, czy można czcić Boga w taki sposób? Dla mnie ta msza więta była niesamowitym przeżyciem. Z jednej strony jest Bóg, którego się boisz, a nie łagodny baranek, który jest tylko dla ciebie. Z drugiej strony możesz poczuć, jak Ci Bóg błogosławi i kocha Cię. Wiedziałem o tym, ale nigdy czego takiego nie czułem. Od tamtej pory zaczšłem uczęszczać na mszę więtš.Po mojej trzeciej Eucharystii poszedłem do kapłana w tej parafii, który był salezjaninem. Poprosiłem go, czy mógłbym nauczyć się od niego czego więcej o Kociele Katolickim. Umówilimy się na spotkanie, do którego, co jest interesujšce, doszło 31 padziernika- w więto Reformacji. To włanie tego dnia zaczšłem poznawać Wiarę katolickš.Zaczšłem uczęszczać na spotkania z księdzem, w czasie których zadawałem pytania o wszystko i wszystko zaczęło mieć sens. Chociaż byłem Luteraninem to tak naprawdę nie byłem w zborze bardzo wnikliwy, co do jego nauczania i uczono mnie, że tylko sama Biblia powinna być ródłem całej prawdy. Nie miałem, ani antykatolickich, ani bardzo protestanckich poglšdów, tylko sam musiałem znaleć rozwišzania w Biblii. Jeli chciałbym więcej poznać to gdzie miałbym szukać? W Tradycji Kocioła Katolickiego? Zaakceptowanie katolickiej tradycji miało dla mnie sens, ponieważ Kociół zdefiniował kanon Nowego Testamentu, który przyjęto przez uwięconš tradycję wszystkich chrzecijan.Ale co z kwestiš Sola Fide? W Licie w. Jakuba Apostoła przeczytałem: Widzicie, że człowiek dostępuje usprawiedliwienia na podstawie uczynków, a nie samej tylko wiary (Jk 2,24). Prawdziwa obecnoć Jezusa w Eucharystii? Jezus rzekł: To jest ciało moje, więc oczywicie! Byłem tak zachwycony głębiš nauczania Kocioła Katolickiego, że zaczšłem czytać wiele ksišżek katolickich. Katechizm Kocioła Katolickiego i Wprowadzenie do Chrzecijaństwa papieża Benedykta XVI były pozycjami, które mnie zafascynowały, gdyż mogłem im zaufać i nie musiałem już nic nowego wymylać sam od siebie. To wszystko miało dla mnie sens.Chociaż nie rozumiałem mszy więtej to w sposób całkowity to jš kochałem. Podczas jednej Eucharystii udajesz się do wszystkich ważnych kwestii twojej wiary i zabierasz ze sobš tak wiele do domu nawet wtedy, kiedy kazanie jest złe, ale taka sytuacja nigdy nie miała miejsca w moim przypadku! Wydaje mi się, że Bóg pozwolił na t... [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • happyhour.opx.pl
  • Tematy

    Cytat


    Facil(e) omnes, cum valemus, recta consili(a) aegrotis damus - my wszyscy, kiedy jesteśmy zdrowi, łatwo dajemy dobre rady chorym.
    A miłość daje to czego nie daje więcej niż myślisz bo cała jest Stamtąd a śmierć to ciekawostka że trzeba iść dalej. Ks. Jan Twardowski
    Ad leones - lwom (na pożarcie). (na pożarcie). (na pożarcie)
    Egzorcyzmy pomagają tylko tym, którzy wierzą w złego ducha.
    Gdy tylko coś się nie udaje, to mówi się, że był to eksperyment. Robert Penn Warren