Ochrona ludności - POJĘCIA

Ochrona ludności - POJĘCIA,

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
OCHRONA LUDNOŚCI - POJĘCIA
WYKRYWA, OSTRZEGA, INFORMUJE
Jednym z zadań Obrony Cywilnej jest wykrywanie zagrożeń, przekazywanie informacji o ich
zaistnieniu, opracowanie danych oraz ostrzeganie i alarmowanie natychmiast po uzyskaniu
informacji o zbliżaniu się lub stwierdzaniu niebezpieczeństwa dla zdrowia i życia ludzi na
danym terenie. Może mieć to miejsce zarówno w odniesieniu do działań wojennych, jak
i wystąpienia klęsk żywiołowych, awarii obiektów technicznych, skażeń i zakażeń, powodzi,
pożarów lub innych zdarzeń. Po określeniu rodzaju, miejsca i skali zagrożeń oraz oznaczeniu
stref niebezpiecznych, Obrona Cywilna ostrzega i alarmuje ludność oraz informuje
o zasadach postępowania (zachowania się) obywateli w określonej sytuacji.
EWAKUACJA DORAŹNA LUDNOŚCI
Ewakuacja doraźna polega na natychmiastowym przemieszczeniu ludności z rejonu (rejonów)
w których nastąpiło nieprzewidziane bezpośrednio zagrożenie dla życia i zdrowia ludności do
rejonów bezpiecznych na terenie gminy lub miasta względnie poza jej teren. Obowiązek
organizowania i kierowania przebiegiem ewakuacji ludności spoczywa na właściwych
terenowo szefach obrony cywilnej. Organ zarządzający ewakuację ludności ustala: rejony
objęte ewakuacją, trasy i docelowe miejsca przemieszczenia ludności, siły i środki do
przeprowadzenia ewakuacji, sposób zapewnienia poszkodowanej ludności doraźnej pomocy
medycznej, zakwaterowania i niezbędnego zaopatrzenia, termin rozpoczęcia i zakończenia
ewakuacji.
Sposób powiadamiania ludności o ewakuacji doraźnej
1.
Proces ewakuacji zapoczątkowuje się poprzez przekazanie sygnału o jej rozpoczęciu.
2.
W zależności od posiadanego czasu, powiadomienie może nastąpić w formie
komunikatów za pomocą:
o
lokalnej rozgłośni radiowej
o
ruchomych środków nagłaśniających - radiowozy policji oraz PSP i OSP.
o
syren alarmowych,
o
za pomocą ulotek lub obwieszczeń
Przykładowa treść komunikatu:
UWAGA MIESZKAŃCY!
..................... sołectwo objęte zostało ewakuacją doraźną. Ewakuacja zostaje rozpoczęta
natychmiast ( dniu............ od godz...............) Mieszkańcy waszego sołectwa ewakuowani
zostaną w rejon..................................... Ewakuacja zostanie przeprowadzona pieszo
(względnie przy pomocy własnych środków transportowych, ewentualnie przy
pomocy(wymienić jakie środki transportu)). Miejscem zbiórki ludności ewakuowanej
jest..................................... Mieszkańcy winni zabrać ze sobą dokumenty osobiste, rzeczy
osobiste, ubrania, lekarstwa używane przez osoby chore, trwałą żywność przynajmniej na
okres 3 dni. Ogólna waga zabranego bagażu nie powinna przekroczyć 50 kg na osobę
dorosłą. Przed opuszczeniem mieszkania, domu należy wyłączyć zasilanie w energię
elektryczną, wygasić źródła ogrzewania, pozamykać okna i drzwi, wyłączyć gaz butylowy. Dla
dzieci i osób niepełnosprawnych należy przygotować karty z podaniem imienia i nazwiska,
imionami rodziców, datą i miejscem urodzenia oraz miejscem zamieszkania. Osoby
wykorzystujące własne środki transportowe winny kierować się do......................... Dla jednej
osoby z ewakuacji należy zabezpieczyć przynajmniej 4 m2 powierzchni w obiekcie, w którym
zostanie zakwaterowana
INDYWIDUALNE ŚRODKI OCHRONY PRZED SKAŻENIAMI
Indywidualne środki ochrony przed skażeniami chronią ludzi przed dostaniem się
środków trujących, biologicznych i pyłu promieniotwórczego do wnętrza organizmu, na
powierzchnię ciała i odzież. Pod tym względem stanowią one skuteczną ochronę przed
skażeniami i zakażeniami, zapewniając ludności bezpieczne przebywanie, a formacjom
samoobrony i jednostkom ratowniczym obrony cywilnej – działanie w terenie skażonym.
Należy jednak przy tym mieć na uwadze, że w strefach skażeń promieniotwórczych nie
chronią one przed promieniowaniem gamma.
Do indywidualnych środków ochrony przed skażeniami należą:
a)
środki ochrony dróg oddechowych,
b)
środki ochrony skóry.
Do środków ochrony dróg oddechowych zaliczamy maski przeciwgazowe i respiratory.
Maski przeciwgazowe dzielą się na filtracyjne
i izolacyjne. Maski przeciwgazowe
filtracyjne są w kilku rodzajach: wojskowe, cywilne, przemysłowe. Ich działanie oparte jest
na ogólnej zasadzie filtracyjnej, polegającej na oczyszczaniu skażonego powietrza,
przechodzącego przez pochłaniacz do układu oddechowego człowieka.
Powszechnie używaną dotychczas maską w obronie cywilnej jest
maska
przeciwgazowa filtracyjna typu BSS-MO-4u
. Składa się ona z części twarzowej,
pochłaniacza, rury łączącej i torby nośnej.
Część twarzowa maski chroni przed przedostaniem się do dróg oddechowych substancji
szkodliwych (trujących, biologicznych i pyłów promieniotwórczych), a częściowo również
osłania twarz przed promieniowaniem cieplnym. Umożliwia oddychanie powietrzem
czystym, przefiltrowanym przez pochłaniacz. Część twarzowa maski składa się z maski
właściwej, komory zaworów, okularów i urządzenia do ochrony szkieł okularowych przed
zapotnieniem.
Pochłaniacz służy do oczyszczania z substancji szkodliwych wdychanego przez człowieka
powietrza.
Każdy pochłaniacz składa się z sorbentu wysokiej jakości i filtra przeciwdymnego.
W pochłaniaczach obecnie stosowanych część sorbentu stanowi granulowany węgiel
aktywowany i katalizator służący do oczyszczania skażonego powietrza ze środków
trujących, występujących w postaci pary i mgły. Zadaniem filtra przeciwdymnego jest
zatrzymywanie środków trujących i promieniotwórczych znajdujących się w powietrzu w
postaci dymu i pyłu oraz zatrzymywanie bakterii chorobotwórczych i toksyn znajdujących się
w atmosferze w postaci aerozolu. Filtr przeciwdymny wykonany jest z materiału filtracyjnego
(włókien celulozy z niedużym dodatkiem włókien azbestu).
Pochłaniacz może być również używany do masek typu cywilnego, a w tym do masek
przemysłowych.
Właściwości ochronne maski przeciwgazowej filtracyjnej są bardzo wysokie i zapewniają
ochronę przez określony czas.
Jednakże maska stanowi środek ochrony tylko wtedy, gdy
jest w pełni sprawna i należycie dopasowana
. Jeżeli maska właściwa jest za duża, skażone
powietrze może z łatwością przeniknąć pod nią, omijając komorę zaworów. Zbyt ciasna
maska będzie uciskać głowę i twarz, wywołując ból. W związku z tym należy umieć dobierać
właściwy rozmiar maski.
Właściwy rozmiar maski
dobiera się po dokonaniu pomiarów obwodu głowy. Taśmę
przykłada się wzdłuż podbródka, policzków i najwyższego punktu głowy, a następnie prez
łuki brwiowe do obu otworów usznych. Suma obydwu pomiarów określa rozmiar maski.
Jeżeli suma pomiarów wynosi do 92 cm, to bierze się część twarzową o rozmiarze zerowym,
od 92 do 95,5 cm – numer pierwszy, od 95,5 – 99 cm – rozmiar drugi, od 99 do 102,5 –
rozmiar trzeci, ponad 102,5 cm – rozmiar czwarty. Rozmiary (numery) te podane są na części
podbródkowej maski.
Skompletowaną, to znaczy złożoną w jedną całość maskę przeciwgazową
należy sprawdzić
na szczelność
. Dlatego trzeba nałożyć część twarzową na głowę, wziąć w lewą rękę
pochłaniacz, zamknąć otwór w dnie pochłaniacza korkiem i zrobić głęboki wdech. Jeżeli
powietrze nie przedostaje się pod część twarzową, to maska przeciwgazowa jest szczelna.
W zestawie środków ochrony dróg oddechowych znajduje się również
maska
przeciwgazowa filtracyjna MC-1 – MS-3
, przeznaczona dla ludności cywilnej. Składa się
ona z części twarzowej MC-1 i pochłaniacza MS-3.
Dopasowanie części twarzowej polega na doborze właściwego rozmiaru maski (na podstawie
odpowiednich pomiarów głowy) oraz po jej założeniu na twarz – na umiarkowanym i
równomiernym dociągnięciu taśm nagłowia.
Maska jest dobrze dopasowana wtedy, gdy górny brzeg przylega do czoła poniżej owłosienia,
dolny zaś obejmuje gładko podbródek i nie wrzyna się w krtań, obrzeża boczne nie dotykają
uszu, oczy znajdują się w połowie wysokości szkieł okularowych.
Poza wyżej wymienionymi maskami przeciwgazowymi wojskową i dla ludności
cywilnej, na terenie większych przedsiębiorstw, hut i kopalń jest sporo typów masek
przemysłowych, pochłaniaczy przeciwgazowych i respiratorów.
Maski przeciwgazowe przemysłowe
używane są do ochrony dróg oddechowych na tych
stanowiskach pracy, gdzie występuje bezpośrednie zagrożenie toksycznymi środkami
przemysłowymi oraz w czasie likwidacji awarii i prowadzenia akcji ratowniczych.
Pochłaniacze przeciwgazowe
charakteryzują się wspólną, dodatnią cechą – można je
stosować do masek typu wojskowego i cywilnego, w tym oczywiście do masek
przemysłowych.
Produkowane w kraju pochłaniacze przeciwgazowe
mogą być używane wyłącznie do ochrony
przed szkodliwym działaniem ściśle określonego środka toksycznego. Pochłaniacz
wielogazowy może być używany przez cały okres tylko do jednego środka toksycznego, a nie
do mieszanin. Dla łatwego i szybkiego odróżnienia pochłaniaczy różnych substancji
toksycznych posiadają one specjalne oznakowanie barwne. Przed użyciem konieczne jest
także sprawdzenie terminu ważności pochłaniacza.
Wykorzystanie tych środków w warunkach zastosowania broni masowego rażenia musi być
poprzedzone dokładnym rozeznaniem zagrożenia, przeprowadzonym przez osobę z nadzoru
technicznego, znającą dokładnie właściwości ochronne poszczególnych rodzajów
pochłaniaczy.
Większość tych środków ochrony dróg oddechowych będzie zabezpieczała przed pyłem
promieniotwórczym i częściowo przed aerozolem biologicznym. Jeżeli chodzi o ochronę
przed środkami trującymi, to będzie ona zależała od rodzaju zastosowanego pochłaniacza.
ZASTĘPCZE ŚRODKI OCHRONY DRÓG ODDECHOWYCH I SKÓRY
Wszyscy członkowie formacji obrony cywilnej wyposażeni są w indywidualne
typowe środki ochrony dróg oddechowych. Natomiast pozostała ludność częściowo będzie
mogła nabyć maski przeciwgazowe, a częściowo powinna w okresie zagrożenia przygotować
we własnym zakresie środki zastępcze.
Środkami zastępczymi
chroniącymi
drogi oddechowe
są: różnego rodzaju tampony, opaski
tkaninowe, maski przeciwpyłowe, półmaski przemysłowe, respiratory, itp.
Należy podkreślić, że podręczne indywidualne środki ochrony dróg oddechowych i skóry
mogą w zasadzie ochronić przed rażącymi właściwościami substancji promieniotwórczych,
czy też drobnoustrojów chorobotwórczych (bakterii i wirusów).
Tampony, maski zastępcze, półmaski przemysłowe chronią twarz i głowę przed zetknięciem
się z dymami, parami lub kroplami bojowych lub toksycznych środków trujących oraz
osłabiają ich działanie na drogi oddechowe.
Opaski i maski przeciwpyłowe można zrobić stosunkowo łatwo. Dla sporządzenia opaski
bierze się kawałek tkaniny (najlepiej białe płótno), składa się na pół i do środka wkłada takie
materiały włókniste, jak: filc, wata, tkaniny z włókien naturalnych lub sztucznych. Grubość
tej warstwy powinna wynosić około 1,5 cm, a długość i szerokość opaski powinna zapewnić
swobodne zakrycie ust i nosa. Opaskę utrzymuje się na twarzy za pomocą wiązanych z tyłu
głowy tasiemek lub na stałe przymocowanych taśm gumowych.
Przygotowanie zastępczych środków ochrony skóry jest łatwiejsze.
Jako środki zastępcze mogą być wykorzystane:
-
wszelkiego rodzaju płaszcze i peleryny przeciwdeszczowe (wykonane z płótna
impregnowanego lub podgumowanego, gumy, tkaniny z włókien sztucznych,
plastyków, itp.),
-
buty gumowe, z tworzyw i skórzane z długimi cholewami, śniegowce, itp.,
-
okulary ochronne (przemysłowe, motocyklowe, narciarskie),
-
nakrycia głowy skórzane, gumowe i z tworzyw.
W tak skompletowanej odzieży łącznie z maskami lub półmaskami można w warunkach
skażeń pokonać niewielkie odcinki terenu, aby wyjść ze strefy skażonej, dojść do ukryć lub
też wykonać niezbędne, krótko trwające czynności ratownicze, gospodarcze i inne.
Do ochrony dróg oddechowych przed pyłem promieniotwórczym można
wykorzystywać również tkaninowe maski i opaski z gazy (tampony).
Środki ochrony skóry
– zaliczamy do indywidualnych środków ochrony przed skażeniami.
W potocznym języku środki ochrony skóry nazywamy ogólnie odzieżą ochronną. Zależnie od
konstrukcji, odzież ochronna może być
hermetyczna
i
nie hermetyczna
.
Do hermetycznych środków ochrony należy odzież ochronna lekka (dwuczęściowa – L-1,
jednoczęściowa – L-2), natomiast do nie hermetycznych środków ochrony skóry należy
ogólnowojskowa odzież ochronna.
Odzież ochronna lekka (L-1)
używana jest najczęściej przy prowadzeniu rozpoznania
skażeń chemicznych i promieniotwórczych. Wykonana jest z pogumowanej tkaniny. W skład
odzieży wchodzą: bluza z kapturem, spodnie z pończochami ochronnymi, rękawice ochronne
i torba. Bluza ma pas gardłowy i pas krokowy, u dołu zaś ściągacz gumowy. Rękawy bluzy są
również zakończone gumowym ściągaczem oraz posiadają pętle, które zakłada się na kciuki
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

happyhour.opx.pl