Ochrona przeciwpożarowa

Ochrona przeciwpożarowa, Uprawnienia budowlane, Ustawy, akty prawne, PPOŻ

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
USTAWA
z dnia 24 sierpnia 1991 r.
o ochronie przeciwpożarowej
(t.j. Dz. U. z 2009 r., Nr 178, poz. 1380, ostatnia zmiana z 2010 r. Dz. U.
Nr 57, poz. 353
)
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
Ochrona przeciwpożarowa polega na realizacji przedsięwzięć mających na celu ochronę życia, zdrowia,
mienia lub środowiska przed pożarem, klęską żywiołową lub innym miejscowym zagrożeniem poprzez:
1) zapobieganie powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego
zagrożenia;
2) zapewnienie sił i środków do zwalczania pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia;
3) prowadzenie działań ratowniczych.
Art. 2.
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) zapobieżeniu powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego
zagrożenia - rozumie się przez to:
a) zapewnienie koniecznych warunków ochrony technicznej nieruchomościom i ruchomościom,
b) tworzenie warunków organizacyjnych i formalnoprawnych zapewniających ochronę ludzi i mienia, a także
przeciwdziałających powstawaniu lub minimalizujących skutki pożaru, klęski żywiołowej lub innego
miejscowego zagrożenia;
2) działaniach ratowniczych - rozumie się przez to każdą czynność podjętą w celu ochrony życia, zdrowia, mienia
lub środowiska, a także likwidację przyczyn powstania pożaru, wystąpienia klęski żywiołowej lub innego
miejscowego zagrożenia;
3) innym miejscowym zagrożeniu - rozumie się przez to zdarzenie wynikające z rozwoju cywilizacyjnego i
naturalnych praw przyrody niebędące pożarem ani klęską żywiołową, stanowiące zagrożenie dla życia,
zdrowia, mienia lub środowiska, któremu zapobieżenie lub którego usunięcie skutków nie wymaga
zastosowania nadzwyczajnych środków;
4) krajowym systemie ratowniczo-gaśniczym - rozumie się przez to integralną część organizacji bezpieczeństwa
wewnętrznego państwa, obejmującą, w celu ratowania życia, zdrowia, mienia lub środowiska, prognozowanie,
rozpoznawanie i zwalczanie pożarów, klęsk żywiołowych lub innych miejscowych zagrożeń; system ten skupia
jednostki ochrony przeciwpożarowej, inne służby, inspekcje, straże, instytucje oraz podmioty, które
dobrowolnie w drodze umowy cywilnoprawnej zgodziły się współdziałać w akcjach ratowniczych.
Rozdział 2
Zapobieganie pożarowi, klęsce żywiołowej lub innemu miejscowemu zagrożeniu
Art. 3.
1. Osoba fizyczna, osoba prawna, organizacja lub instytucja korzystające ze środowiska, budynku,
obiektu lub terenu są obowiązane zabezpieczyć je przed zagrożeniem pożarowym lub innym miejscowym
zagrożeniem.
2. Właściciel, zarządca lub użytkownik budynku, obiektu lub terenu, a także podmioty, o których mowa w ust.
1, ponoszą odpowiedzialność za naruszenie przepisów przeciwpożarowych, w trybie i na zasadach określonych w
innych przepisach.
Art. 4.
1. Właściciel budynku, obiektu budowlanego lub terenu, zapewniając ich ochronę przeciwpożarową,
jest obowiązany:
1) przestrzegać przeciwpożarowych wymagań techniczno-budowlanych, instalacyjnych i technologicznych;
2) wyposażyć budynek, obiekt budowlany lub teren w wymagane urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice;
3) zapewnić konserwację oraz naprawy urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic w sposób gwarantujący ich sprawne
i niezawodne funkcjonowanie;
4) zapewnić osobom przebywającym w budynku, obiekcie budowlanym lub na terenie, bezpieczeństwo i
możliwość ewakuacji;
5) przygotować budynek, obiekt budowlany lub teren do prowadzenia akcji ratowniczej;
6) zapoznać pracowników z przepisami przeciwpożarowymi;
7) ustalić sposoby postępowania na wypadek powstania pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego
zagrożenia.
1a. Odpowiedzialność za realizację obowiązków z zakresu ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w ust.
1, stosownie do obowiązków i zadań powierzonych w odniesieniu do budynku, obiektu budowlanego lub terenu,
przejmuje - w całości lub w części - ich zarządca lub użytkownik, na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej
ustanawiającej zarząd lub użytkowanie. W przypadku gdy umowa taka nie została zawarta, odpowiedzialność za
realizację obowiązków z zakresu ochrony przeciwpożarowej spoczywa na faktycznie władającym budynkiem,
obiektem budowlanym lub terenem.
2. Czynności z zakresu ochrony przeciwpożarowej mogą wykonywać osoby posiadające odpowiednie
kwalifikacje.
2a. Osoby wykonujące czynności z zakresu ochrony przeciwpożarowej, polegające na zapobieganiu
powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożaru, niezatrudnione w jednostkach ochrony przeciwpożarowej, o których
mowa w art. 15 pkt 1a-5 i 8, powinny posiadać wykształcenie wyższe i ukończone szkolenie specjalistów ochrony
przeciwpożarowej albo mieć wykształcenie wyższe na kierunku inżynieria bezpieczeństwa pożarowego lub tytuł
zawodowy inżyniera pożarnictwa lub uzyskać uznanie kwalifikacji do wykonywania zawodu inżyniera pożarnictwa
w toku postępowania o uznanie nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej, w państwach
członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronach umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym lub w Konfederacji Szwajcarskiej kwalifikacji do wykonywania zawodu regulowanego - inżyniera
pożarnictwa.
2b. Osoby wymienione w ust. 2a, wykonujące czynności wyłącznie w zakresie wynikającym z ust. 1, powinny
posiadać co najmniej wykształcenie średnie i ukończone szkolenie inspektorów ochrony przeciwpożarowej lub mieć
tytuł zawodowy technika pożarnictwa lub uzyskać uznanie kwalifikacji do wykonywania zawodu technika
pożarnictwa w toku postępowania o uznanie nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej, w państwach
członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronach umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym lub w Konfederacji Szwajcarskiej kwalifikacji do wykonywania zawodu regulowanego - technika
pożarnictwa.
3. (uchylony).
Art. 5.
Właściciel, zarządca lub użytkownik budynku, obiektu budowlanego lub terenu, objętych
obligatoryjnym stosowaniem systemów sygnalizacji pożarowej wyposażonych w urządzenia sygnalizacyjno-
alarmowe, w przypadku gdy w tym budynku, obiekcie budowlanym lub na terenie nie działa jego własna jednostka
ratownicza, jest obowiązany połączyć te urządzenia z obiektem komendy Państwowej Straży Pożarnej lub obiektem,
wskazanym przez właściwego miejscowo komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej.
Art. 6.
1. Właściwe urzędy, instytucje, organizacje, przedsiębiorcy lub osoby fizyczne są obowiązane
uwzględnić wymagania w zakresie ochrony przeciwpożarowej przy zagospodarowaniu i uzbrajaniu terenu.
2. Autorzy dokumentacji projektowej zapewniają jej zgodność z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej.
Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, zakres, tryb i zasady uzgadniania
projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej.
2a. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 2, określa się w szczególności:
1) rodzaje obiektów, których projekty budowlane wymagają uzgodnienia;
2) tryb i zakres dokonywania uzgodnień przez rzeczoznawców do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych;
3) szczegółowe zasady powoływania i odwoływania rzeczoznawców do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych
oraz nadzorowania ich działalności i podnoszenia przez nich kwalifikacji zawodowych;
4) szczegółowe zasady prowadzenia kontroli przez komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej nad
uzgadnianiem projektów budowlanych pod względem ochrony przeciwpożarowej.
3. Obowiązek spełnienia wymagań ochrony przeciwpożarowej ciąży także na wytwórcy maszyn, urządzeń i
innych wyrobów oraz nabywcy licencji zagranicznych lub maszyn, urządzeń i innych wyrobów pochodzących z
importu.
4. Obowiązek, o którym mowa w ust. 3, ciąży również na użytkowniku maszyn, urządzeń i innych wyrobów.
5. Rozpoczęcie eksploatacji nowej, przebudowanej lub wyremontowanej budowli, obiektu lub terenu, maszyny,
urządzenia lub instalacji albo innego wyrobu może nastąpić wyłącznie, gdy:
1) zostały spełnione wymagania przeciwpożarowe;
2) sprzęt, urządzenia pożarnicze i ratownicze oraz środki gaśnicze zapewniają skuteczną ochronę
przeciwpożarową.
Art. 7.
1. Wyroby służące zapewnieniu bezpieczeństwa publicznego lub ochronie zdrowia i życia oraz mienia,
wprowadzane do użytkowania w jednostkach ochrony przeciwpożarowej oraz wykorzystywane przez te jednostki do
alarmowania o pożarze lub innym zagrożeniu oraz do prowadzenia działań ratowniczych, a także wyroby stanowiące
podręczny sprzęt gaśniczy, mogą być stosowane wyłącznie po uprzednim uzyskaniu dopuszczenia do użytkowania.
2. Dopuszczenia do użytkowania wyrobów, o których mowa w ust. 1, zwane dalej "dopuszczeniami", w formie
świadectwa dopuszczenia, wydają jednostki badawczo-rozwojowe Państwowej Straży Pożarnej, wskazane przez
ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
3. Dopuszczenia są wydawane na czas określony, nie dłuższy niż 5 lat.
4. Dopuszczenie może być wydane na podstawie:
1) pozytywnej oceny właściwości użytkowych należycie zidentyfikowanego wyrobu, potwierdzonych, w
zależności od potrzeb: badaniami, opiniami ekspertów lub innymi dokumentami, jeżeli wynika to z warunków
stosowania wyrobu;
2) pozytywnej oceny warunków techniczno-organizacyjnych producenta wyrobu.
5. Oceny, o której mowa w ust. 4 pkt 1, dokonuje się w oparciu o Polskie Normy, a w przypadku ich braku -
wymagania techniczno-użytkowe określone w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 14. Oceny, o której mowa w
ust. 4 pkt 2, dokonuje się w oparciu o normy dotyczące systemów zarządzania jakością.
6. W przypadku, gdy wyrób został:
1) zgodnie z prawem wyprodukowany lub dopuszczony do obrotu w innym państwie członkowskim Unii
Europejskiej albo w Republice Turcji,
2) zgodnie z prawem wyprodukowany w innym państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym
Handlu (EFTA) będącym stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym
- dopuszczenie wydaje się po ustaleniu, że poziom bezpieczeństwa wyrobu nie jest niższy od określonego w Polskich
Normach lub wymaganiach techniczno-użytkowych.
7. Dopuszczony wyrób podlega oznakowaniu przez producenta znakiem jednostki badawczo-rozwojowej
Państwowej Straży Pożarnej, która wydała dopuszczenie.
8. W okresie, o którym mowa w ust. 3, wyroby, na które zostało wydane dopuszczenie podlegają kontroli
zgodności wyrobu z wymaganiami technicznymi, dokonywanej przez jednostkę badawczo-rozwojową Państwowej
Straży Pożarnej, która wydała dopuszczenie.
9. W przypadku negatywnych wyników kontroli, o której mowa w ust. 8, jednostka badawczo-rozwojowa
Państwowej Straży Pożarnej, która wydała dopuszczenie może je cofnąć.
10. Za czynności związane z wydaniem i zmianą dopuszczenia oraz kontrolą, o której mowa w ust. 8, pobiera
się opłaty.
11. Na wysokość opłaty za czynności związane z wydaniem lub zmianą dopuszczenia wyrobów mają wpływ:
1) rodzaj wykonywanej czynności;
2) rodzaj wyrobu;
3) stopień skomplikowania wyrobu lub programu oceny;
4) koszt pracy na podstawie udokumentowanej liczby godzin pracy i stawki godzinowej;
5) koszt badań wyrobu zależny od zakresu badań.
12. Na wysokość opłaty za czynności kontrolne zgodności wyrobu z wymaganiami technicznymi mają wpływ
wyłącznie koszty związane z badaniem tego wyrobu.
13. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe czynności
wykonywane w kolejnych etapach procesu dopuszczenia, zmiany i kontroli dopuszczenia, podmiot uprawniony do
pobierania opłat, a także sposób ustalania ich wysokości, uwzględniając okoliczność, że powinny one zapewnić
pokrycie kosztów procesu dopuszczenia i jego kontroli.
14. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, kierując się potrzebą zapewnienia ochrony życia, zdrowia,
mienia lub środowiska przed pożarem, klęską żywiołową lub innym miejscowym zagrożeniem określi, w drodze
rozporządzenia:
1) wykaz wyrobów, o których mowa w ust. 1;
2) wymagania techniczno-użytkowe wyrobów;
3) tryb wydawania, zmiany i cofania dopuszczenia;
4) tryb przeprowadzania kontroli dopuszczenia;
5) sposób znakowania wyrobów.
Art. 8.
Korzystanie przez właściciela, zarządcę lub użytkownika budynku, obiektu lub terenu z usług z zakresu
ochrony przeciwpożarowej jest dobrowolne.
Art. 9.
Kto zauważy pożar, klęskę żywiołową lub inne miejscowe zagrożenie, jest obowiązany niezwłocznie
zawiadomić osoby znajdujące się w strefie zagrożenia oraz: centrum powiadamiania ratunkowego lub jednostkę
ochrony przeciwpożarowej albo Policję bądź wójta albo sołtysa.
Art. 10.
(uchylony).
Art. 11.
(uchylony).
Art. 11a.
Członkowie ochotniczych straży pożarnych mogą uczestniczyć w przeglądach przeprowadzanych
przez gminy w ramach realizacji zadań z zakresu ochrony przeciwpożarowej.
Rozdział 3
Organizacja ochrony przeciwpożarowej
Art. 12.
Minister właściwy do spraw wewnętrznych pełni nadzór nad funkcjonowaniem krajowego systemu
ratowniczo-gaśniczego i systemu powiadamiania ratunkowego.
Art. 13.
1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, sposoby i warunki
ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów.
2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się:
1) czynności, których wykonywanie w obiektach budowlanych oraz na terenach przyległych do nich jest
zabronione ze względu na możliwość spowodowania pożaru lub jego rozprzestrzeniania się albo możliwość
wystąpienia utrudnień w prowadzeniu działań ratowniczych lub ewakuacji;
2) sposób, w jaki właściciele, zarządcy lub użytkownicy obiektów budowlanych lub terenów powinni spełniać
swoje obowiązki w zakresie ochrony przeciwpożarowej;
3) sposoby postępowania przy używaniu lub przechowywaniu materiałów niebezpiecznych;
4) odpowiednie warunki ewakuacji oraz warunki, w których użytkowany budynek istniejący uznaje się za
zagrażający życiu ludzi;
5) wymagania, jakie powinny spełniać instalacje wodociągowe przeciwpożarowe;
6) zakres obligatoryjnego stosowania w obiektach budowlanych stałych urządzeń gaśniczych, systemów
sygnalizacji pożarowej obejmujących urządzenia sygnalizacyjno-alarmowe oraz dźwiękowych systemów
ostrzegawczych i gaśnic;
7) wymagania, jakie powinny spełniać instalacje i urządzenia techniczne w obiektach budowlanych;
8) sposoby prowadzenia prac niebezpiecznych pod względem pożarowym i oceny zagrożenia wybuchem;
9) sposoby zabezpieczenia przeciwpożarowego lasów;
10) sposoby zabezpieczenia przeciwpożarowego zbioru palnych płodów rolnych, ich transportu i składowania.
3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wymagania w zakresie
przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych.
4. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, uwzględnia się:
1) rodzaje obiektów, w stosunku do których jest wymagane zapewnienie zaopatrzenia w wodę do zewnętrznego
gaszenia pożaru;
2) sposoby określania wymaganej ilości wody do celów przeciwpożarowych;
3) wymagania przeciwpożarowe, jakie powinny spełniać sieci wodociągowe;
4) źródła wody do zewnętrznego gaszenia pożaru;
5) wymagania, jakie powinny spełniać hydranty zewnętrzne przeciwpożarowe;
6) rodzaje obiektów budowlanych, do których powinna być doprowadzona droga pożarowa;
7) wymagania, jakie powinna spełniać droga pożarowa.
Art. 14.
1. Krajowy system ratowniczo-gaśniczy ma na celu ochronę życia, zdrowia, mienia lub środowiska
poprzez:
1) walkę z pożarami lub innymi klęskami żywiołowymi;
2) ratownictwo techniczne;
3) ratownictwo chemiczne;
4) ratownictwo ekologiczne;
5) ratownictwo medyczne;
6) współpracę z jednostkami systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego, o których mowa w art. 32 ust. 1
ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. Nr 191, poz. 1410, z późn.
zm.) oraz systemem powiadamiania ratunkowego.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady
organizacji krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, w szczególności w zakresie:
1) organizacji na obszarze powiatu, województwa i kraju;
2) walki z pożarami i innymi klęskami żywiołowymi;
3) ratownictwa technicznego, chemicznego, ekologicznego i medycznego;
4) dysponowania do działań ratowniczych;
5) kierowania działaniem ratowniczym;
6) prowadzenia dokumentacji zdarzeń określonych w art. 2 pkt 2 oraz dokumentacji funkcjonowania krajowego
systemu ratowniczo-gaśniczego;
7) organizacji odwodów operacyjnych;
8) organizacji stanowisk kierowania.
3. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej, wojewoda lub starosta odpowiednio na obszarze kraju,
województwa lub powiatu określają zadania krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, koordynują jego
funkcjonowanie i kontrolują wykonywanie wynikających stąd zadań, a w sytuacjach nadzwyczajnych zagrożeń
życia, zdrowia lub środowiska kierują tym systemem.
4. Wojewoda i starosta wykonują swoje zadania przy pomocy odpowiednio wojewódzkiego i powiatowego
zespołu zarządzania kryzysowego, działających na podstawie ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu
kryzysowym (Dz. U. Nr 89, poz. 590, z późn. zm.).
5. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) koordynuje funkcjonowanie krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego
na obszarze gminy w zakresie ustalonym przez wojewodę. Zadanie to może być wykonywane przy pomocy
komendanta gminnego ochrony przeciwpożarowej, jeżeli komendant taki został zatrudniony przez wójta (burmistrza,
prezydenta miasta), albo przy pomocy komendanta gminnego związku ochotniczych straży pożarnych.
6.-9. (uchylone).
Art. 14a.
Tworzy się system powiadamiania ratunkowego integrujący krajowy system ratowniczo-gaśniczy i
system Państwowego Ratownictwa Medycznego, w zakresie realizacji następujących zadań:
1) bieżącej analizy zasobów ratowniczych;
2) przyjmowania zgłoszeń alarmowych oraz obsługi numeru alarmowego 112;
3) kwalifikacji zgłoszeń;
4) podejmowania działań zgodnie z określonymi procedurami, w szczególności:
a) dysponowania sił ratowniczych i zespołów ratownictwa medycznego,
b) koordynowania oraz monitorowania działań ratowniczych i medycznych czynności ratunkowych,
c) powiadamiania o zdarzeniu szpitalnych oddziałów ratunkowych lub, jeżeli wymaga tego sytuacja na miejscu
zdarzenia, jednostek organizacyjnych szpitali wyspecjalizowanych w zakresie udzielania świadczeń
zdrowotnych niezbędnych dla ratownictwa medycznego,
d) inicjowania procedur reagowania kryzysowego.
2. Zadania systemu powiadamiania ratunkowego wykonują na terenie województwa:
1) wojewódzkie centrum powiadamiania ratunkowego, przez które rozumie się wspólne stanowisko kierowania, w
skład którego wchodzą:
a) stanowisko kierowania komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej,
b) stanowisko lekarza koordynatora ratownictwa medycznego, o którym mowa w art. 29 ustawy z dnia 8
września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym;
2) centra powiadamiania ratunkowego, przez które rozumie się wspólne stanowiska kierowania, w skład których
wchodzą:
a) stanowiska kierowania komendantów powiatowych (miejskich) Państwowej Straży Pożarnej,
b) dyspozytorzy medyczni zatrudnieni przez dysponentów jednostek określonych w ustawie z dnia 8 września
2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, funkcjonujących na terenie działania centrum
powiadamiania ratunkowego;
3) pozostałe stanowiska kierowania Państwowej Straży Pożarnej;
4) stanowiska kierowania Policji obsługujące numery alarmowe, w zakresie określonym w ustawie z dnia 6
kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277, z późn. zm.).
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

happyhour.opx.pl